Een steunkousen dienstje als ambulance broeder!

Henri den Hartog is een van onze mannelijke collega’s. Hij werkt fulltime als ambulancebroeder, past op zijn kleinkinderen, klust in de huizen van zijn 6 kinderen en toert vaak rond op zijn motor. Voor wat afwisseling doet Henri, zoals hij het zelf noemt, af en toe een ‘steunkousen dienstje’. Is dat wel uitdagend genoeg voor een ambulancebroeder vraag je je af? “Je zult het bijna niet geloven, maar uiteindelijk wordt ambulancewerk ook eentonig”, verzekert Henri ons.

Hoe Henri al deze activiteiten allemaal in één week stopt, was ons een raadsel. Maar dat is niet bijzonder volgens Henri. “Officieel is ons werk op de ambulance 36 uur in de week, maar we hebben als ‘bijkomstigheid’ dat er makkelijk overuren worden gemaakt. Als er aan het einde van de werkdag nog een spoedgeval is, en er zijn geen andere ambulances beschikbaar, kun je moeilijk nee zeggen. Deze regelmatige overuren kan ik weer opnemen, om zo vrije tijd te creëren. In deze vrije tijd neem ik het liefst tijd voor mijn kinderen en kleinkinderen, maar kan ik ook soms andere activiteiten ondernemen zoals een steunkousen dienstje waarbij Operando mij graag helpt!” Vroeger wilde Henri graag bij de politie, maar wegens omstandigheden ging dat niet door. Zijn vriendin, met wie hij inmiddels lang en gelukkig is getrouwd, deed toen de opleiding tot Verpleegkundige.

“Eigenlijk ben ik er zomaar ingerold door mijn vrouw, ik had echt totaal geen roeping, maar ben gewoon begonnen in het ziekenhuis. Uiteindelijk heb ik twaalf jaar in het ziekenhuis gewerkt. Ik denk dat ik zo op de juiste plek ben terecht gekomen, het heeft zo moeten zijn. En ondanks dat ik geen roeping heb ervaren, zit ik inmiddels weer 27 jaar op de ambulance!”

Door zijn rijke ervaring wordt Henri ook vaak gevraagd om zijn kennis te delen. “Ik heb mogen helpen om vrijwilligers van het Rode Kruis bij te scholen om tijdens rampen de ambulanceteams te ondersteunen. Daarnaast ben ik ook reanimatie-instructeur en ik kan nog wel even doorgaan… Het komt erop neer dat, als ik gevraagd word om iets te doen en het binnen mijn competenties ligt, ik het gewoon doe. Zo heb ik ook een les voor de collega’s van Operando gegeven, welke me eerlijk gezegd wel een hoop zweetdruppels heeft opgeleverd. Want het is best een uitdaging om je kennis op een goede manier over te dragen aan een ander.”

Waarin Henri naast zijn drukke baan nog bij Operando werkt, is volgens Henri voornamelijk om ‘buiten de deur’ zijn genoegdoening te vinden. “Eigenlijk is het een beetje hobby. Het is natuurlijk niet moeilijk om in de zorg 24/7 te werken, als je werkt in de zorg is het een kunst om thuis te zijn en daar moet je rekening mee houden. Het werk kan ook emotioneel belastend zijn, ik weet dat uit ervaring en heb er ook een burn-out van gehad. Ik zeg altijd maar zo: een stratenmaker kan een steen die hij heeft kapotgeslagen weggooien en een nieuwe pakken, maar die keuze hebben wij niet. Soms is het resultaat van een technisch goede handeling niet wat je verwachtte en om die verwachting vooraf al bij te stellen, heb ik wel geleerd in al die jaren. Hierbij heeft het besef dat het leven in Gods hand ligt, mij altijd rust gegeven. En deze druk is zeker niet anders in de thuiszorg, maar je leert er mee omgaan en die kennis deel ik graag. Daarom vond ik het laatst zo ontzettend mooi om op Kerstavond gesprekken over de eeuwigheid te voeren tijdens een steunkousen dienstje!”